روزه در قرآن
*اي اهل ايمان! روزه بر شما مقرّر و لازم شده، همان گونه که بر پيشينيان شما مقرّر و لازم شد، تا پرهيزکار شويد.روزهايي چند؛ پس هر که از شما بيمار يا در سفر باشد از روزهاي ديگر؛ و بر آنان که روزه گرفتن طاقت فرساست، طعام دادن به يک نيازمند کفاره آن است. و هر که به خواست خودش افزون بر کفاره واجب، بر طعام نيازمند بيفزايد، برايش بهتر است و روزه گرفتن اگر بدانيد براي شما بهتر است.
*ماه رمضان که قرآن در آن نازل شده، قرآني که سراسرش هدايتگر مردم است و داراي دلايلي روشن و آشکار از هدايت مي باشد، و مايه جدايي است. پس کسي که در اين ماه حاضر باشد بايد آن را روزه بدارد، و آنکه بيمار يا در سفر است، تعدادي از روزهاي غير ماه رمضان را . خدا آساني و راحت شما را مي خواهد نه دشواري و مشقت شما را. و براي اين است: شما روزه هايي را کامل کنيد، و خدا را بر اينکه شما را هدايت فرموده بزرگ شماريد، و نيز براي اين که سپاس گزاري کنيد.
*در شبِ روزهايي که روزه دار هستيد، آميزش با زنانتان براي شما حلال شد. آنان براي شما لباسند و شما براي آنان لباسيد. خدا مي دانست که شما به خود خيانت مي کرديد، پس توبه شما را پذيرفت و از شما در گذشت. اکنون با آنان آميزش کنيد و آنچه را خدا براي شما مقرّر داشته طلب کنيد. و بخوريد و بياشاميد تا رشته سپيد صبح از رشته سياه شب براي شما آشکار شود؛ سپس روزه را تا شب به پايان بريد. و در حالي که در مساجد معتکف هستيد با زنان آميزش نکنيد. اينها حدود خداست، به آنها نزديک نشويد. خدا اين گونه آياتش را براي مردم بيان مي کند تا بپرهيزند.
نظرات شما عزیزان:
